Categorie: eerste communie

Jozef werd in Tremelo geboren op 3 januari 1840. Hij groeide op als een gewone jongen. Toen hij 18 jaar was moest hij van zijn vader naar een Franstalige handelschool, maar Jozef voelde zich daar niet thuis. Zijn broer was pater en overtuigde hem om ook bij de paters te komen. In 1859 koos hij als kloosternaam Damiaan. In 1863 vertrok hij naar Hawaï in de plaats van zijn broer. De bisschop was niet al te blij met de komst van Damiaan. Hij had namelijk gehoopt op een priester! Damiaan kreeg een spoedcursus. In 1873 beslist de Hawaïaanse regering dat alle melaatse samen op een afgesloten gedeelte van het eiland moeten geplaatst moeten worden, namelijk op [Molokai]. Ze mochten leven op een schiereiland dat was afgesloten door bergen. Het was voor de meeste mensen om daar over te komen, dus de meelaatsen werden per schip vervoerd. Soms werden de melaatsen van het schip af gegooid. Damiaan ging met de melaatsen mee. In het begin probeert hij fysiek contact te vermijden, maar al snel merkt hij dat hij op die manier geen band kan opbouwen met zijn medeparochianen. dus kiest hij er voor om met hen om te gaan als gewone mensen. In 1889 sterft hij tussen zijn mensen. Aan lepra uiteraard. Maar Damiaan bracht hoop op dit hooploze eiland. Voor hem waren melaatsen allemaal mensen die hulp nodig hadden, en die hulp probeerde hij hen te bieden. Een voorbeeld voor iedereen, vonden veel mensen