Beleef het verhaal van Pinksteren
Beluister en bekijk het Pinksterverhaal :
Goede God,
Wij vragen U of de heilige Geest mag komen
als we verdrietig zijn,
zodat we weer blij in ons hart mogen worden
en lichtjes in onze ogen krijgen.
Wij vragen U of de heilige Geest mag komen
als we bang zijn,
zodat we de moed voelen
om te doen wat we willen doen.
Wij vragen U of de heilige Geest mag komen
voor iedereen die alleen is,
dat zij op zoek durven gaan naar vriendschap,
zodat ze een fijner leven krijgen.
Amen
Jezus is gestorven en begraven. Heel veel verdriet en tranen natuurlijk. Wat moest er nu gebeuren? Op Paasmorgen ging Maria naar het graf. De steen was weggerold. Ze keek naar binnen. Daar zag ze twee engelen zitten. Ze hadden witte kleren aan. Ze schrok! Ze zag het lichaam van Jezus nergens meer en ze begon te huilen. De engelen vroegen Maria: “Waarom huil je?” Maria zei: ”Jezus is weg!”
Toen hoorde ze iets en keek ze achterom. En daar stond iemand. Maria dacht dat het de tuinman was. Maar toen ze heel goed keek … zag ze het wel goed? De man vroeg: “Wie zoek je?” Maria zag dat het Jezus was! Ze wilde naar Jezus toelopen en Hem vasthouden, zo blij was ze dat ze Hem zag. Maar Jezus zei: “Je moet me niet vasthouden”. Hij zei dat Hij naar zijn Vader zou gaan in de hemel. Hij vroeg Maria om naar de leerlingen te gaan en dat te vertellen.
Daarna kwam Jezus nog een keer bij de leerlingen. Opeens was Hij er! Hij liep langs de leerlingen en wenste hen vrede. Ook blies Hij hen in hun gezicht en zei: “Nu hebben jullie de heilige Geest gekregen die jullie zal helpen”. En dan verdween Hij weer.
Het werd Hemelvaart. Jezus en de leerlingen waren bij elkaar. Jezus stelde hen moeilijke vragen waar ze erg over moesten nadenken. En Jezus sprak weer over de heilige Geest van wie zij kracht zouden ontvangen. Toen gingen ze naar buiten. Jezus ging naar de hemel. Hij was weg; waar ze ook keken, nergens zagen ze Jezus meer. De leerlingen keken steeds naar boven, alsof Jezus nu hoog in de lucht zou zijn. Tot ze een stem hoorden: “Houd toch op met naar boven te kijken. Daar zul je Jezus echt niet vinden. Zoek je Jezus, kijk dan gewoon naar mensen om je heen! Hij gaat met jullie mee onderweg, als je aan Hem denkt, over Hem praat en doet wat Hij jullie gevraagd heeft. Ga maar, dan zul zien dat het echt zo is.”
Pinksteren is de dag waarop de Joden het oogstfeest vieren. Het was druk in de stad, want het was feest. Maar niet voor de leerlingen. Zij waren met Maria, de moeder van Jezus bij elkaar om samen te eten. Ze durfden nog niet naar buiten te gaan, want misschien zouden zij ook gevangen genomen worden, net als ze met Jezus hadden gedaan.
Opeens begon het te waaien, overal in huis, alsof de ramen open stonden. Het waaide heel hard … En er kwam vuur! Ze voelden het van binnen, maar je zag ook op ieders hoofd een vlammetje. De leerlingen voelden zich helemaal warm worden. Ze wisten niet wat er met hen gebeurde, maar ze begonnen allemaal te praten, door elkaar heen, in talen die ze helemaal niet kenden. Ze keken elkaar verbaasd aan. Wat gebeurde er nou?
Ze hadden het tot nu toe heel eng gevonden om naar buiten te gaan en de mensen over Jezus te vertellen. Maar nu voelden ze een kracht in zich en durfden ze alles! Ze gingen de straat op en begonnen de mensen te vertellen over de wonderen van God en Jezus hun vriend. Het maakte niet uit welke taal de mensen spraken, iedereen kon hen verstaan. De mensen gingen begrijpen dat Jezus niet dood was. Ze zeiden: “Je kunt Hem niet meer zien, maar Hij is er nog steeds. Hij leeft!” De mensen die naar hen luisterden werden zelf ook blij en enthousiast.
De wind en het vuur, dat had te maken met de heilige Geest, die als een adem de mensen kracht geeft. Het was zoals Jezus gezegd had: deze heilige Geest was een trooster, een helper voor de mensen. Zo ging het verhaal heel snel door de wereld! Als een lopend vuurtje! En het vlammetje brandt nog altijd, ook hier bij ons in deze kring. Het vuur van Pinksteren was het allereerste begin van onze kerk.
Dit is het Woord van God
Kinderen: Wij danken God
Vijftig dagen tellen
U kunt de vijftig dagen visueel maken met blokjes, kralen, steentjes of Legosteentjes.
Gebruik bij voorkeur de liturgische kleuren: Geef Pasen een grote witte steen, gevolgd door 39 kleine witte. De 40e steen is Hemelvaart. Gebruik hiervoor een weer grotere steen. Dan nog 9 naar Pinksteren. Geef de 10e steen van Pinksteren de kleur rood.
Om de kinderen verband te laten leggen kunt u er voor kiezen om vragen te stellen, terwijl u de stenen aanwijst.
Wat gebeurde er met Pasen? Wat gebeurde er met Hemelvaart? En wat gebeurde er met Pinksteren?
Met Pinksteren denken we terug aan Pasen. 50 dagen geleden verscheen de opgestane Jezus aan Maria uit Magdala. Zij was naar het graf gegaan en ontdekte daar dat de steen was weggerold en Jezus’ lichaam was verdwenen. Hij vertelt haar dat ze Hem “niet moet vasthouden”, omdat Hij naar zijn hemelse Vader gaat (Hemelvaart). Ze krijgt de opdracht naar de leerlingen te gaan om te vertellen dat ze Hem gezien heeft.
Jezus zendt zijn leerlingen erop uit en geeft hen ‘adem’ mee, ofwel heilige Geest. De straat op gaan is niet gemakkelijk en ze zien er tegen op, want ze zijn bang. Ze trekken zich terug in de zaal waar ook het laatste avondmaal werd gegeten. En daar gebeurt het. Ze schrokken ervan. Er was wind en overal een soort ‘tongen van vuur’. Ze worden vervuld van heilige Geest. Ze kunnen spreken in vreemde talen. Hierdoor kan iedereen die in Jeruzalem is voor het Joodse Pinksterfeest, hen verstaan.
De angst van de leerlingen om de straat op te gaan en over Jezus te gaan vertellen verdwijnt. Heel veel mensen worden zo enthousiast door wat de leerlingen vertellen, dat zij zelf ook bij Jezus willen horen. Zij laten zich dopen en worden nu ‘christen’ genoemd; net als de leerlingen. Ze horen bij Jezus die ook de Christus wordt genoemd.
Over durven en bang zijn
Praat met de kinderen door over het feit dat de leerlingen bang waren om de straat op te gaan om over Jezus te gaan vertellen.
Vraag aan de kinderen of zij ook wel eens bang zijn om iets te vertellen tegen een ander?
Of om iets te gaan doen, wat ze spannend vinden. Hoe pakken zij dat aan? Hebben zij dat wel eens meegemaakt? Kunnen zij voorbeelden noemen? En wat hielp hen toen om het toch te durven?
Snappen de kinderen dat het voor de leerlingen spannend was om over Jezus te gaan vertellen? Vertellen zij zelf wel eens over Jezus aan anderen kinderen?
Als je iets spannend vindt om te gaan doen, is het best fijn als je een steuntje in de rug krijgt. De leerlingen van Jezus kregen de heilige Geest als Helper. Wat of wie helpt de kinderen als ze bang zijn om iets te gaan doen?
Denk bijv. aan een spreekbeurt op school. Of misschien heb je wel eens meegemaakt dat je met vriendjes over een slootje ging springen. Een kind durfde eerst niet. Anderen waren er al overheen gesprongen. “Jij kunt het ook!” riepen de anderen. “Wacht even” zei dat kind: “Ik moet eerst nog durven!”
Hoe weet je dat de Geest je helpt?
Zouden alle mensen de heilige Geest als helper kunnen krijgen? Praat met de kinderen over deze vraag. Probeer door te filosoferen over de heilige Geest als Helper. Hoe kan je voelen of weten dat de Geest je helpt? Je kunt de heilige Geest niet zien, maar als je je een voorstelling moest maken, hoe zou je de Geest dan omschrijven of tekenen?
Symbolen
Mensen hebben symbolen / beelden gegeven aan de heilige Geest. Wind en vuur zijn symbolen voor de heilige Geest die in het verhaal van vandaag worden genoemd. Vuur verwarmt en wind brengt je in beweging. Vinden de kinderen dit goede symbolen voor de heilige Geest?
Weten de kinderen nog meer symbolen die zij goed bij de heilige Geest vinden passen? (in de Bijbel vinden we woorden als wind, vuur, olie, wijn, duif, zegel, water. In de kunst wordt de heilige Geest ook afgebeeld als stralen uit de hemel). De duif is een veel gebruikt symbool voor de heilige Geest. In de middeleeuwen werden er zelfs duiven los gelaten in de kerk.
Probeer de kinderen te laten uitleggen waarom ze een bepaald symbool bij de heilige Geest vinden passen of juist niet.
Ook stuurden mensen elkaar vroeger een Pinkstergroet en strooiden ze rozenblaadjes van de pioenroos in de kerk.
Maak een duif, het teken van de heilige Geest, en laat zien dat hij liefde komt brengen.
Nodig:
– Print van duif en hartje (zie hiernaast) op stevig wit papier
– Scharen
– Touwtjes of lintjes
– Tak of stok
Laat de kinderen de duif uitknippen en het hartje. Versier het hartje of geef een schrijf opdracht (gedichtje, elfje, woorden die met de heilige Geest of kracht te maken hebben)
Maak het hartje aan de duif vast en maak de duif vast aan een tak of stok.
Tip:
1. U kunt ieder kind een eigen duif aan een stokje laten maken zodat de duif ‘vliegt’.
2. U kunt alle duiven aan een stok hangen als een mobile (op verschillende hoogtes).
De kinderen mogen in een kring komen staan. Een volwassenen staat in het midden van de kring en vertelt wat u gaat doen: Een spel van vertrouwen.
Met je ogen dicht je laten vallen in de armen van iemand die je opvangt.
U telt tot drie en dan draaien zij zich om zodat ze met de rug naar u toe staan.
U vraagt alle kinderen hun handen voor hun ogen te doen. U gaat achter een kind staan en tikt het kind op de schouder. Dit is het teken voor het kind om zich langzaam achterover te laten vallen. Wie durft erop te vertrouwen dat u hem/haar opvangt?
De evangelielezing van vandaag is Johannes 17, 1-11a. Voor de jongste kinderen kan de navertelling gebruikt worden, voor wat oudere kinderen is de vertaling uit b.v. het Evangelieboek voor kinderen of de Bijbel in Gewone Taal ook heel goed te begrijpen.
Vandaag twee versies. Kies maar welke u het beste vindt voor uw groep kinderen.
Jezus werd stil. Hij keek naar boven, naar de hemel. Jezus ging bidden tot zijn Vader in de hemel. Hij bad: ”Vader, niet lang meer zal Ik op aarde zijn. Snel zal Ik naar U toe komen. Vader, verheerlijk Mij. Geef Mij kracht om alles aan te kunnen wat er gaat gebeuren. Dan zal Ik U verheerlijken en Uw woord vertellen aan alle mensen. Vader, het gaat niet om wat Ik wil. Het gaat om uw wil! Dat is het belangrijkste.
Het werk dat Ik hier op aarde doe, is het werk dat U van Mij gevraagd heeft. De mensen die in Mij geloven, weten nu dat U Onze Vader bent en dat Ik uw Zoon ben. De mensen geloven nu, dat Ik hier ben, omdat U dat van Mij vraagt. Alles wat van Mij is, is ook van U. Vader, Ik bid voor al deze mensen; voor mijn vrienden. Als Ik er niet meer ben, wilt U dan goed voor hen zorgen?”
We zijn niet alleen en we hoeven niet alles alleen te doen. Dat is wat Jezus ons telkens weer verteld heeft. Samen bidden. Samen dingen doen voor andere mensen. Dat deden de vrienden van Jezus. En Jezus deed het ook.
Jezus bad veel tot God zijn Vader. Hij houdt van zijn Vader en Hij wil heel graag dat iedereen Hem leert kennen. Hij heeft daar een speciaal woord voor: verheerlijken. God verheerlijkt Jezus. Hij heeft veel vertrouwen in Jezus. Mensen luisteren naar Hem en doen wat Hij van ze vraagt. En Jezus verheerlijkt God. Hij doet wat God de Vader van Hem vraagt. Jezus zegt tegen God: “AI het mijne is van U en het uwe is van Mij.”
God wil dat de mensen Hem en Jezus leren kennen. Daarom praat Jezus zoveel over God en doet Hij heel speciale wonderen. Want voor God is alles mogelijk. Daarom komt Jezus terug bij de leerlingen nadat Hij is opgestaan. Hij wil ze nog één keer op het hart drukken: vergeet Mij niet. Doe wat Ik gezegd heb. Geloof in Mij en in mijn Vader, God.
Jezus bidt dat ze God niet zullen vergeten en in hun hart telkens aan Hem zullen denken. Om God zo te verheerlijken. Zo is er een band tussen God, Jezus en de mensen. Een band van Liefde. ‘Help elkaar’, zegt Jezus. ’Niemand is groter of minder of meer dan een ander. Iedereen is een kind van God.’
Jezus en God en de mensen horen bij elkaar en zullen elkaar niet los laten. Alles wat ze hebben, willen ze met elkaar delen. Jezus gaat nu weg van de aarde. Hij gaat naar God in de hemel. Maar zijn Geest is er nog. Zo blijft Jezus met de mensen verbonden, voor altijd.
Dit is het Woord van God
Kinderen: Wij danken God
Hak het woord ‘verheerlijken’ eens in stukjes.
Welke woorden zie je er dan in zitten?
‘Heer’, ja, inderdaad. Ver. Heerlijk. Eerlijk. Lijken.
God wordt in de kerk vaak met ‘Heer’ aangesproken. Vinden jullie ‘de Heer’ een goed woord wanneer wij over God praten? Het is heerlijk wanneer dingen goed gaan. Heerlijk, als het een lekker ijsje is. Heerlijk is lekker en fijn.
Eerlijk: Jezus vraagt van ons dat wij eerlijk zijn en niet gemeen of stiekem. ‘Lijken’. Op wie zou jij willen lijken? Denk maar even na. Wanneer de kinderen hun voorbeelden gegeven hebben, kan er gevraagd worden: ‘Zou je op Jezus willen lijken?’
Hebben jullie wel eens gehoord van ‘op een voetstuk zetten’? Je zet haar of hem op een voetstuk. Dat is zoiets als: je zou wel een standbeeld van haar of hem willen maken! Jezus werd door veel mensen verheerlijkt; Hij werd op een voetstuk gezet.
Mensen vonden Hem geweldig door de dingen die Hij zei en de wonderen die Hij deed.
Voor iemand die op een voetstuk wordt gezet is het de kunst om zichzelf te blijven en niet te gaan opscheppen. Je krijgt gemakkelijk iets voor elkaar, als mensen jou geweldig vinden. Dan luisteren ze beter naar jou en daar kun je ook misbruik van maken. Jezus zegt vandaag: “Alles wat ik doe en wat ik kan, heb ik van God gekregen. Alles wat Ik ben, dat komt van U.”
Jezus wil niet iemand zijn die in een groot paleis woont en heel veel bedienden heeft. Hij wil zichzelf zijn en blijven. ‘Ook al heb ik macht gekregen van God’, zegt Hij, ‘laat Mij maar op een ezel rijden. En laat anderen maar paarden en wagens hebben en doen of ze belangrijk zijn. Mijn macht komt van God en van de arme mensen die naar Mij luisteren. Alleen God is belangrijk en wat God wil, daar gaat het om.’
Hoe zou jij het vinden om op een voetstuk te staan; een standbeeld te zijn?
Een mooie kleurplaat voor de kinderen
De verheerlijking op de berg.
Het lijkt wel of Jezus even in de hemel is.
Hij ziet er heel anders uit.
Opeens heeft hij andere kleren, wit, en het lijkt wel of ze stralen.
En die twee mannen?
Dat zijn Mozes (met de twee stenen tafelen)
en Elia (met een raaf die brood in zijn bek heeft.).
Mozes en Elia leefden lang voordat Jezus geboren werd.
Maar hier zijn ze even samen met Jezus.
Een hemels moment!
Goede God,
Wij willen even bij U komen.
want we denken na over U,
En over Jezus, die U verheerlijkt.
Het is een moeilijk woord, God.
Wat is ‘verheerlijken’?
Wij vinden Jezus helemaal super.
Geweldig, alles wat Hij heeft gedaan.
Hij heeft uw liefde aan de mensen laten zien
en die zo aan ons doorgegeven.
Daar zijn we heel blij mee.
Zo heeft Jezus U, God, zijn hemelse Vader, verheerlijkt.
Het mooiste vindt U als ook wij uw liefde doorgeven.
Maar dat kunnen we niet alleen.
Helpt U om U te verheerlijken, zoals Jezus deed?
Dan kunnen wij U blij maken,
en elkaar,
vandaag en alle dagen.
Amen
Bekijk onderstaand filmpje met de uitleg over Hemelvaart
Jozef werd in Tremelo geboren op 3 januari 1840. Hij groeide op als een gewone jongen. Toen hij 18 jaar was moest hij van zijn vader naar een Franstalige handelschool, maar Jozef voelde zich daar niet thuis. Zijn broer was pater en overtuigde hem om ook bij de paters te komen. In 1859 koos hij als kloosternaam Damiaan. In 1863 vertrok hij naar Hawaï in de plaats van zijn broer. De bisschop was niet al te blij met de komst van Damiaan. Hij had namelijk gehoopt op een priester! Damiaan kreeg een spoedcursus. In 1873 beslist de Hawaïaanse regering dat alle melaatse samen op een afgesloten gedeelte van het eiland moeten geplaatst moeten worden, namelijk op [Molokai]. Ze mochten leven op een schiereiland dat was afgesloten door bergen. Het was voor de meeste mensen om daar over te komen, dus de meelaatsen werden per schip vervoerd. Soms werden de melaatsen van het schip af gegooid. Damiaan ging met de melaatsen mee. In het begin probeert hij fysiek contact te vermijden, maar al snel merkt hij dat hij op die manier geen band kan opbouwen met zijn medeparochianen. dus kiest hij er voor om met hen om te gaan als gewone mensen. In 1889 sterft hij tussen zijn mensen. Aan lepra uiteraard. Maar Damiaan bracht hoop op dit hooploze eiland. Voor hem waren melaatsen allemaal mensen die hulp nodig hadden, en die hulp probeerde hij hen te bieden. Een voorbeeld voor iedereen, vonden veel mensen
Jezus zat aan tafel met zijn leerlingen. Hij wist dat hij spoedig zou sterven. Hij wilde zijn leerlingen daarop voorbereiden. Hij wilde dat ze het begrepen.
Jezus zei: ‘Wees niet ongerust. Jullie geloven in God, jullie geloven ook in Mij. In het huis van mijn Vader is ruimte voor velen. Als het niet zo was had Ik het niet zo tegen jullie gezegd. Ik ga dood. Dan zal je verdrietig zijn, maar Ik ga voor jullie een plaats klaar maken. Als Ik dat gedaan heb, kom Ik terug om jullie op te halen. Dan zullen we weer samen zijn, voor altijd. Jullie weten waar Ik heen ga en jullie kennen ook de weg. Die weg moeten jullie volgen.’
Thomas zei: ‘Heer, wij weten helemaal niet waar U heengaat. Dus de weg kennen we ook niet.’
Jezus antwoordde: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan zomaar bij God komen. Het moet via Mij. Als je Mij echt kent, dan ken je ook mijn Vader. En eigenlijk kennen jullie Mij al toch?’
Toen zei Filippus: ‘Heer, laat ons de Vader zien, dan zijn we tevreden.’ Jezus zei: ‘Oh oh, nu ben Ik al zo lang bij jullie en jij kent Mij nog niet, Filippus? Als je Mij ziet, zie je de Vader.
Hoe kun je dan zeggen: “Laat mij de Vader zien?” Geloof je dan dat God de Vader en Ik samen zijn? Geloof je dan niet dat wij altijd bij elkaar zijn: Ik ben in de Vader en de Vader is in Mij? Misschien is het moeilijk, maar als je Mij ziet, zie je ook God de Vader.
Alles wat Ik jullie leer en zeg, verzin Ik niet zelf. Het is de Vader die altijd in Mij aan het werk is. Geloof me maar, Ik ben in de Vader en de Vader is in Mij. Kijk maar eens goed naar Mij. Zie je het niet?
Luister goed, want Ik zeg iets belangrijks tegen jullie: Wie in Mij gelooft, die kan ook doen wat Ik doe. Ja, zelfs nog wel meer! Want Ik zal dood gaan en naar de Vader gaan. Maar jullie blijven hier, dus jullie kunnen doorgaan.’
Dit is het Woord van God
Kinderen: Wij danken God
De eerste woorden van in het Evangelie waren vandaag: ‘Wees niet ongerust’.
Vraag aan de kinderen: Zijn jullie weleens ongerust (bang) geweest? Of waren jouw ouders weleens ongerust? Misschien omdat je te laat thuiskwam?
In tijden van Corona zijn we misschien wel allemaal ongerust!
Normaal voel je in jezelf ‘rust’. Je voelt je gewoon op je gemak, niks aan de hand, alles gaat lekker. Maar er kan zomaar ‘onrust’ komen. Je wordt dan ongerust. Vaak gebeurt dat, als je bang bent dat een ander wat overkomt. Dat kan een ongeluk zijn, maar je kan ook ongerust worden, als je op school slechte cijfers haalt. Dat is misschien niet zo goed voor je toekomst.
Praat met de kinderen door over de woorden gerust (niet bang zijn) en ongerust (bang zijn). Bedenk met elkaar eens situaties waarin je bang (ongerust) kunt zijn. Wat kun je er aan doen om minder bang te zijn of helemaal niet meer bang te zijn? Bidden kan soms helpen. Dan zeg je tegen God waarom je ongerust bent. Of erover praten met je ouders of iemand anders. Samen praten over je onrust helpt.
Jezus zegt ook: ”Wie in mij gelooft, kan ook doen wat Ik doe”. Laat maar zien en horen dat je gelooft in Jezus. Vertel aan de kinderen hoe u dit zelf laat zien aan de hand van een eigen praktijkvoorbeeld. (Vrijwilliger zijn van de kinderwoorddienst kan een voorbeeld zijn om te laten zien, hoe u zelf iets van uw geloof laat zien. Of misschien doet u iets anders, geïnspireerd door uw geloof).
Maak dit knutselwerkje samen met jullie ouders en stuur het naar info@catecheseinborgloon.be en we posten jullie kunstwerkjes op onze website.
Dit is een voorbeeldje van hoe het zou kunnen worden :
Mama, eindelijk is het de dag dat ik je eens verwennen mag.
Vandaag hoef je eens niet voor ons te zorgen. Bewaar dat maar gerust voor morgen.
Blijf nu maar eens lekker lui vandaag, want jou verwennen doe ik graag. Ik wens je een prettig feest en een luie dag het allermeest.
Gebedje :
We bidden vandaag opdat alle moeders en grootmoeders zouden mogen uitblinken in tederheid en liefde en hun kinderen en kleinkinderen mogen begeleiden op hun levensweg.
We bidden ook dat ze zich niet zouden wegcijferen en de kracht ontvangen om zichzelf te ontplooien.
Amen.
